หลงใหลคำว่า Escape, Soul Place, Somewhere และล่าสุดฉันชอบคำว่า Away มากๆ…ออกไปข้างนอกกันเถอะนะ ออกไปจากความเคยชิน
ชีวิตนี้มีกิเลสไม่กี่อย่าง ที่อยากร่ำรวยเป็นมหาเศรษฐี ก็เพราะอยากเดินทางรอบโลก ถึงขั้นมีข้ออ้างกับตัวเองว่า ทางพระพุทธศาสนาถือว่าสิ่งนี้คือ ‘การเคลื่อนย้ายจิตใจ’ เชียวนะ เมื่อก่อนขอแค่ให้ออกเดินทาง จะนั่งรถไฟชั้นสามหรือนอนข้างทางก็ไหว ตอนนี้เหรอ…ข้อดีของการเป็นสาวเกินสามสิบคือขอเที่ยวแบบไม่ลำบากเถอะนะ และถ้าเลือกได้ ก็ขอให้ได้ไปกับคนที่รัก เพราะนอกจากทัศนียภาพแล้ว เพื่อนร่วมทางนี่แหละที่ทำให้การเดินทางเป็นความสุขอย่างแท้จริง ไม่งั้นพี่แหวน-ฐิติมา จะร้องเพลงว่า ‘เพียงเรามีเรา’ เหรอ (เกิดทันกันไหมเนี่ย)
ฉันเคยเดินทางไปหลายแห่ง เคยไปดมกลิ่นเหม็นชวนสลบที่บ่อย้อมหนังเมืองเฟส โมร็อกโก เปลือยร่างให้หญิงชราขัดขี้ไคลแบบเตอร์กิซ บาธ ที่เมืองอิสตันบูล ตรุกี เบียดเสียดคนมหาศาลดูพลุแสนมหัศจรรย์ที่ดิสนีย์แลนด์ฮ่องกง หรือไปเยี่ยมชมบ้านของฟรานซ์ คาฟก้าที่เมืองปราก ประเทศเชค…ไล่เรียงมาก็ได้พบว่าการท่องเที่ยวนั้น ขึ้นอยู่กับรสนิยมเฉพาะตนจริงๆ บางคนชอบท่องธรรมชาติ แต่ฉันชอบท่องเที่ยวทางวัฒนธรรม บางคนชอบภูเขา แต่ฉันชอบทะเล และบางคนชอบไปเป็นหมู่คณะแต่ฉันชอบไปกับคนรู้จักเพียงไม่กี่คน
ล่าสุดไปเที่ยวที่เกาะกูด และเลือกพักที่โรงแรม Away Koh Kood เพราะวางแผนล่วงหน้าจึงได้ห้องพักราคาไม่แพง และฉันก็ได้ค้นพบว่าไม่ต้องไปไกลถึงทะเลภาคใต้หรอก ขับรถจากกรุงเทพฯ ไม่กี่ชั่วโมง ก็มาโผล่ที่เกาะซึ่งมีส่วนผสมของความเป็นธรรมชาติและความครื้นเครงที่พอเหมาะ…จังหวะของเกาะกูดเหมาะกับอุณหภูมิหัวใจของฉัน ฉันเคยไปเกาะสมุยแล้วต้องสารภาพว่าไม่ชอบเลย มันใหญ่เกินไปจนหาความโรแมนติกไม่เจอ สหายต่างชาติที่ฉันเจอบอกว่า “คุณต้องค้นพบสถานที่แห่งหัวใจด้วยตัวของคุณเอง ไม่ใช่ทุกสถานที่ที่จะทำให้เราตกหลุมรัก”
Away…จากชีวิตประจำวัน เพื่อดื่มด่ำสามวันสี่คืนที่เกาะกูด ด้วยห้องพักริมทะเลสุดหรู ฉันปกปิดความรู้สึกผิดจากการละลายเงินด้วยการปลอบใจตัวเองว่า “การหยุดพักคือการก้าวไปข้างหน้าอย่างหนึ่ง” และ “การไม่ทำอะไรเลยคือการทำอะไรอย่างหนึ่ง”..แหม ช่างครบสูตรสาวเมืองที่เสพติดความเครียดจริงนะ
อาจเพราะช่วงเวลาทองที่พระอาทิตย์ขึ้นและตกที่ฉันได้จ้องมองมันเงียบๆ หรืออาจเป็นเพราะหาดทรายสายลม และความอ้อยอิ่งก็ไม่อาจทราบได้… ที่ทำให้ความรู้สึกผิดจากการเอกเขนกคลายตัวลง และฉันก็ได้บอกตัวเองในใจเงียบๆ ว่า..
ทุกการเดินทางทำให้เราค้นพบบางอย่าง แม้ในวันที่เราไม่ค้นพบอะไรเลยก็ตาม
